KVGO in de cloud?
Het KVGO zou zichzelf versneld moeten omvormen naar een on-line netwerk omgeving. Nog meer reorganiseren vanuit het huidige beleid en de huidige marktontwikkelingen is een doodlopende weg.
• Behoud grafische industrie is wat anders dan belangen behartigen van diverse printmedia omgevingen
Nu er nog voldoende middelen zijn om echt nuttige ombuigingen te doen, zou het KVGO kunnen overwegen haar vestigingsplaats te verruilen voor een virtueel kantoor met – mogelijk vanuit het huidige personeel – een aantal samen te stellen ZZP’ers die op diverse gebieden diensten kunnen aanbieden die voor de KVGO leden van belang zijn.
Het ledenaantal zal de komende jaren jaren onverminderd afnemen en zal keer op keer kostbare reorganisaties vragen. Nu het pand aan de Startbaan verlaten biedt echter mogelijkheden een professionele virtuele organisatie te bouwen, die met de deskundigheid van de huidige medewerkers garant kan staan voor een innovatieve- en slagvaardige netwerkvereniging, waarbinnen vooral zichtbare activiteiten voor de leden centraal moeten staan.
Ook zou het onderscheid tussen de nu nog bestaande diverse deelverenigingen ‘weggewerkt’ moeten worden. Het onderscheidend vermogen op basis van marktpositie of omvang is binnen één branche niet meer van deze tijd. Sterker nog, het medium print bezien vanuit één monomediale brancheorganisatie is al een forse beperking.
Het KVGO heeft echter in de afgelopen jaren meerdere pogingen gedaan om haar kennis en kunde aan te bieden aan diverse media gerelateerde bedrijven. Succesjes waren er zeker, maar tot een grote doorbraak (zichtbare fusies met andere partijen) kwam het niet.
Virtuele netwerken zijn echter ook niet op voorhand succesvol. Zowel nationaal, regionaal als lokaal vergen deze netwerken een bestuur, welke niet op afstand, maar ook inhoudelijk voortdurend haar zichtbaarheid toont. Daarnaast speelt het ‘lidmaatschapsmodel’ een rol. Veel van deze netwerken hebben geen verenigings- of stichtingstructuur met een daaraan gekoppelde contributie, waardoor binnenkomende gelden afhankelijk zijn van sponsors, veelal gecombineerd met een model van ‘betalen per bijeenkomst’.
Het KVGO kan wat dat betreft veel leren van de in de afgelopen jaren opgezette virtuele netwerken. Met een nu nog redelijk gevulde portemonnee is met weliswaar veel extra pijn op de korte termijn, een degelijk en stabiel netwerk te ontwikkelen voor het behoud van de belangen binnen de Nederlandse printmedia activiteiten in de volle breedte.