Weekendoverpeinzing: Relativeren van de hype welke geen hype is
Het valt mij steeds vaker op dat het maken van een eerste start in social media helemaal niet leuk wordt gevonden. Er zijn domweg teveel mogelijkheden en al gauw wordt het een ongecoördineerd rommeltje, met als gevolg: geen echt doordacht beleid, wat gerommel en soms zelf negatieve resultaten.
• Wat zegt een ‘KloutScore‘ van 50?
Het wordt nog erger als we dan ook nog eens gaan stellen dat het ‘allemaal wel wat moet opleveren’. Grote merken haasten zich om er ‘ook bij te horen’, want ‘jeetje’, er wordt nu toch wel erg veel over mijn/ons merk gepraat. Weet u nog het doel van al die social media? Ik wel, het zou een ‘gesprek’ zijn tussen mensen zonder enige controle van boven de burger uitgaande instanties. De social media conversatie zou ongecontroleerd zijn en geen eigenaar kennen.
In een gesprek heeft altijd wel iemand de leiding moeten ze bij een groot aantal grote merken gedacht hebben, dus waarom ‘wij’ niet. En dat gebeurt nu op grote schaal. Brandowners maken massaal kanalen aan, waarbinnen zij zelf de leiding nemen op basis van het grote aantal ‘followers’ of ‘likes’. Niemand die ze tegenhoudt toch. Al eerder meldde ik dat Heineken het kennelijk belangrijker vindt op posters hun Facebook pagina te promoten dan hun eigen website. En dat doen ze echt niet alleen door over de events rondom bier te praten, maar uiteindelijk vooral om de omzet een impuls te geven. Is dit een voorbeeld van maatschappelijk verantwoord ondernemen? Binnen de doelgroep van Facebook? U mag het zeggen.
Heineken op twitter: sociaal of misleidend?
Nee, u hoort mij niet zeggen dat social media een hype is. Het bestaansrecht is inmiddels wel aangetoond. Maar het aantal ’tooltjes’ is een hype binnen een hype welke geen hype meer is. Tooltjes die leuke statistiekjes maken van ‘gedrag’ in de kanalen. De één ‘is’ beter dan de ander en dat dat soort dingen. Elkaar vergelijken op de ‘social media ladder’. terwijl alles juist bedoeld was om meer ‘social’ te zijn. Nee, als merken de leiding nemen van het gesprek en tooltjes de onderlinge verhoudingen ten opzichte van elkaar neerzetten, dan is social media verworden tot een on-line graadmeter van hoe we in het echte/gewone leven met elkaar omgaan. En dat is maar al te vaak niet al te sociaal.
Groter is nog het gevaar van de rekenalgoritmes achter al deze tooltjes. Wie bepaalt op welke wijze je met je collectie social media accounts ‘waar’ staat? Je krijgt hoe dan ook, een online identiteit, die waarschijnlijk niets met je eigen werkelijkheid heeft te maken, maar waar wel naar wordt gekeken. En dat kan resulteren in een ongewenst ‘beeld’ van jezelf. Volg dus naast anderen, vooral je zelf in je eigen social media kanalen, om dat proces in de hand te houden.