Bart Brouwers met zijn project hyperlokaal, aggregatie en het belang van TMG
Met grote interesse volg ik het hyperlokale project van de Telegraaf Media Groep, welke vooral een gezicht heeft gekregen in de persoon van Bart Brouwers. Ik ken Bart als een integer, onderzoekend mens, die zijn werk serieus neemt, maar uiteindelijk ook ‘gewoon’ een werknemer is van een concern waar aandeelhouderswaarde nu eenmaal de koers bepaalt.
• Dichtbij.nl eerder opdracht vanuit TMG dan hyperlokaal project van Bart Brouwers
Twee weken geleden verscheen op de weblog van Bart ‘Het stuntje van Weespernieuws‘. Donderdag probeerde Madhav Chinnappa van Google News voor de zoveelste keer zijn gehoor te overtuigen dat doorlinks naar de bron van het nieuws goed zou zijn voor de uitgevers. De daarop volgende forumdiscussie was een herhaling van een al jaren bestaand meningsverschil tussen uitgevers en Google. Vandaag in de Telegraaf: hyperlokaal – dus dichtbij.nl – drukt het resultaat van TMG.
Ik vraag me af of Bart ‘zijn’ project eigenlijk nog wel zo leuk vindt. De titel ‘dichtbij.nl‘ was aanvankelijk bedoeld voor zeer kleinschalige hyperlokale projecten in een paar plaatsen in ons land. Ik herinner me nog goed dat Bart ten tijde van het begin van zijn project nog geen idee had hoe uiteindelijk andere lokale- en/of regionale TMG bewegingen invloed zouden krijgen op het hyperlokale initiatief. Toen nog bestond de naam webregio.nl en daarnaast natuurlijk de lokale katernen van de HDC titels en een aantal lokale weekbladen.
Ik denk dat Bart het meest gelukkig zou zijn gebleven als hij de tijd zou hebben gehad om de echte hyperlokale beginselen in zijn ‘pilot plaatsen’ echt volledig tot wasdom had kunnen laten komen. En misschien is het zelfs zo dat juist deze initiatieven wel degelijk goed op zichzelf kunnen functioneren, maar onder de titel dichtbij.nl niet meer onderscheidend zichtbaar zijn. En dat is jammer.
Ik vermoed dat de directie en het bestuur de term hyperlokaal snel over boord hebben gegooid en meer zagen in het bundelen van alle lokale initiatieven (de HDC titels nog even buiten beschouwing latend), om daarmee kosten te besparen. Dus nee, geen nieuws van een overreden hond in een klein straatje in een klein wijkje, opgetekend door een welwillende buurtbewoner. Nee, dus geen advertentie verkoopactiviteiten richting de hyperlokale meubelmaker, die met een klein winkeltje al decennia lang stoeltjes en bankstellen een tweede leven gunt. Het zou – en dat is begrijpelijk – allemaal te duur worden. Ik heb zelf in o.a. de gemeente Velsen een dergelijk hyperlokaal probeersel opgezet, maar trok er al snel de stekker uit. Te weinig hyperlokale redactionele hobbyisten en daarbij te weinig winkeliers of kleinere MKB’ers die ook maar iets zagen in hyperlokaal adverteren.
Dan toch maar een niet al te opvallende combinatie van lokaal/regionaal, met links en rechts wat aggregatie vanuit andere bronnen. Zelf ‘GoogleNews‘ gaan spelen, een linkje naar de bron en klaar ben je. Dat is wel een aardige voor een flink stukje debat, hetgeen ook plaats vond op de blog van Bart. Aggregatie van content is niet nieuw, je kopieert een stukje inleiding en je plaats geautomatiseerd een link naar het origineel. De ophef is opmerkelijk. TMG experimenteert dus met dichtbij.nl als ‘mini GoogleNews’. Iets waar uitgevers – zelfs donderdag nog – altijd vel op tegen waren. De discussie wordt nu verlegd. Van TMG tegen Google naar Weespernieuws tegen TMG. Ik ken de eigenaar van Weespernieuws wel. Het bedrijf is een toonbeeld van crossmediale lokale mediacreatie, productie en distributie. Maar kennelijk ontbreekt het aan een crossmediale visie, waarbij ook zijzelf zouden kunnen profiteren van het omgekeerde: content aggregeren bij dichtbij.nl en de grenzen opzoeken van hetgeen zonder ‘journalistiek auteursrechten gedoe’ kan worden overgenomen. In die zin is de grootte van je bedrijf niet meer bepalend of je in een bepaalde regio al dan niet het succes hebt, welke je verdient. Als ik Weespernieuws zou zijn, zou ik me niet verzetten, maar ik zou hetzelfde doen. Want uiteindelijk maakt het publiek zich niet zo heel erg druk, of een berichtje nu één of twee keer ergens voorkomt.
Of voor Bart hiermee een einde in zicht is voor het project hyperlokaal, is vooral een vraag die hij zelf kan beantwoorden. Aan zijn gedrevenheid zal het niet liggen, binnen of buiten TMG.
Update: er kwamen nogal wat reacties op twitter aangaande deze blogpost. Ik heb dat even laten rusten en heb vanochtend de blogpost weer opnieuw gelezen om te begrijpen waarom er zoveel reacties kwamen.
De combinatie van mijn reactie op Bart zijn artikel, de meest recente cijfers van TMG en de zoveelste ophef over GoogleNews afgelopen donderdag bij #nud2011, maakten het artikel minder leesbaar. Ik zie in dat slechts het lezen van Bart zijn artikel met alle reacties en vervolgens mijn artikel, de enig juiste (en dus te lange) weg zou zijn om de context van mijn artikel te begrijpen. Dat had dus anders gemoeten….
Ik heb echter geen enkele persoonlijk negatieve insteek gekozen, maar vroeg en vraag me wel af of dichtbij.nl wel het hyperlokale product is geworden wat Bart er zichzelf van had voorgesteld. En ja, daar heb ik mijn twijfels over. Dat is dus geen lange-afstand psychologie, maar gewoon een vraag.
Daarnaast. De grote uitgevers in ons land hebben zich altijd afgezet tegen aggregatie van hun nieuws op GoogleNews. Nu TMG dit binnen dichtbij.nl ook zo af en toe zelf doet, is het enerzijds niet gek dat er wat commentaar op komt. Aan het einde van mijn verhaal stel ik echter dat het Weespernieuws makkelijk hetzelfde kan doen en dat protesteren weinig zin heeft. De grootte van een onderneming doet er niet meer toe om dit te kunnen. En de gemiddelde consument zal het weinig uitmaken of een artikel wellicht op meerdere plaatsen wordt gezien. In die zin stond ik dus volledig achter de optekening van Bart in zijn eigen stuk.
Tot slot dan nog iets over hyperlokaliteit. Natuurlijk was en is het een modewoord welke zijn glans al een beetje heeft verloren. Dat is in het geheel niet erg wanneer een alternatief – dus samenvoegen van regionale bronnen in één titel – de oplossing is om een grootser bereik van een titel te realiseren. Al dan niet onder druk van de TMG directie en/of bestuur. Ja, het is slechts een aanname, dat realiseer ik me terdege. Uiteindelijk moet er gewoon geld verdiend worden. Elk plan kent nu eenmaal bijsturingen aan de hand van de ervaringen die men opdoet. Ik kan het weten.
Dus gewaardeerde lezers, geen enkele persoonlijk aanval op Bart. Integendeel zelfs. Ik heb hem een e-mail gestuurd om dat nog even te verduidelijken.
Beste Peter,
Jij kent ons bedrijf en moet dan ook weten dat er wel degelijk gewerkt wordt vanuit een crossmediale visie. Wij zijn daarin een groot voorstander van het doorgeven van onze berichten in welke vorm dan ook. Verwijzingen van concurrerende media naar onze site horen daar ook bij.
Echter de manier van aggregeren van de Telegraaf (diefstal van onze volledige journalistieke berichtenstroom) past niet in onze visie. In praktijk is het zo dat van de tien berichten op de site van Dichtbij.nl er gemiddeld 7 afkomstig zijn van onze redactie. Onze gehele journalistieke dagproductie wordt zonder enige vergoeding ongevraagd overgenomen. Daarbij levert de redactie van Dichtbij (als die er al is) zelf geen enkele inhoud aan hun eigen site.
Omdat ons verdienmodel net als die van Dichtbij.nl gebaseerd is op de inkomsten uit advertenties raakt deze werkwijze ons in het hart van de bedrijfsvoering. Het is dus zo dat wij de kosten maken en zij er geld mee verdienen. En dat gaat ons toch echt een brug te ver.
Het door jou geopperde voorstel om mee te gaan in aggregatie van de berichten van Dichtbij.nl gaat in ons geval niet op. Het levert geen enkele toegevoegde waarde die wij in extra advertentiegeld kunnen omzetten.
Je zult begrijpen dat het oneigenlijke gebruik van het citaatrecht door ons dan ook met alle mogelijke middelen aangevochten zal worden om ons eigen voortbestaan te kunnen waarborgen.
@Adri: ik snap je visie volledig en zoals ik al aangaf in je artikel, begrijp ik wel degelijk jullie crossmediale insteek. Het is in deze merkwaardig dat aggregatie altijd door de uitgevers in ons land door GoogleNews werd bevochten. Afgelopen donderdag nog tijdens de Nationale Uitgeef Dag. Kennelijk is die visie aan het veranderen en gaat dichtbij.nl zelf ook aggregeren en doorverwijzen. Van het citaatrecht weet ik te weinig om te kunnen beoordelen tot welke grens iets mag. Ik ken een aantal onafhankelijke aggregatiepartijen, die daarin ook op zoek zijn naar de grenzen.
Toch is het vechten tegen aggregatie volgens mij zinloos. Ik begrijp dat je het omgekeerde helemaal niet zou willen doen, omdat het je in je advertentiesegment niet helpt. Het is inderdaad waar dat wanneer jouw nieuws gelezen wordt (hoe kort de inleiding ook is) op media van dichtbij.nl, dan is het inderdaad de vraag in hoeverre men echt doorklikt naar jouw site en in hoeverre jouw adverteerders, maar ook jouw bedrijf, daar dan voordeel aan zou kunnen beleven. In een reactie van Piet Bakker op het stuk van Bart op zijn site, wordt al aangegeven dat zulks met eenvoudige meetmethoden makkelijk is na te gaan.
Het is echter in het gehele verhaal opvallend dat de ‘strijd’ uitgevers versus GoogleNews nu is verplaatst…..
Ik ben benieuwd naar de stappen die partijen in deze al dan niet kunnen en zullen zetten met al dan niet de juridische mogelijkheden….