Tweede GEA bijeenkomst gooit het roer om
Van de oorspronkelijke uitgangspunten om als ‘wijze adviseurs’ iets te gaan doen voor de grafische branche, is weinig overgebleven. Patrick Swart had echter de creativiteit om het team toch langs positieve weg om te buigen naar een ander idee. Het was even zoeken naar de juiste ’tone of voice’, maar er kwam iets uitrollen als ‘Herman den Blijker’ voor in nood verkerende grafische bedrijven.
• Vervolg op eerste bijeenkomst krijgt geheel onverwachte creatieve wending
Patrick Swart
Creativiteit kan ook de wijze raadsheren niet ontzegd worden. Toen ‘Herman den Blijker’ eenmaal de toon zette, vlogen de varianten over en weer om bedrijven en hun klanten in diverse variaties ’tegenover elkaar’ te zetten, met als doel te leren van de veranderende media wereld. Ik schrijf dat zo, maar verreweg de meeste deelnemers omarmden toch liever de enge definitie van de grafische branche.
Conform het den Blijker concept kunnen bedrijven in nood die zich vrijwillig zouden aanmelden in ‘aanmerking’ komen voor een ‘verfilmde analyse’ van de in- en externe wereld waarin die ondernemers leven. Leuk idee, dat zeker, ik moest er zelfs even om lachen, want de vergelijkingen tussen lekker eten en mooi drukwerk gingen wel wat ver. Maar een aantal dingen zijn zeker waar: de klantwens en -beleving natuurlijk voorop, maar ook de workflows, de spullen en het geld. Dus in die zin zou een ‘opruimactie’ van een ‘den Blijker’ look-alike misschien een redding kunnen zijn voor ondernemers die het momenteel even niet zien zitten.
Grote vraag is natuurlijk wie zich vrijwillig aanmeldt. Je komt uiteindelijk niet, net zoals bij den Blijker op TV, is toch een lekker stukje extra en vooral gratis reclame, tenminste als je het er uiteindelijk blijvend goed van afbrengt. Zoiets optuigen in een leuk event zou kunnen, een website erbij met wat filmpjes en misschien een gratis lijstje met ’tips & tricks’. ‘Ja leuk’, was ook mijn gedachte. Toen de vraag kwam wie er dan wat tijd in zou willen steken, bleven slechts vier handjes over. De tweede bijeenkomst vertegenwoordigde al lang niet meer de hoeveelheid deelnemers in vergelijking tot de eerste keer. Wel schoven een paar ‘verse’ adviseurs aan, die de gehele voorgeschiedenis niet hadden meegemaakt, dus soms herhaalden we deeltjes van de eerste bijeenkomst.
O nee, ik zat niet bij de groep ‘vrijwilligers’ die er wel wat tijd in zouden willen steken. Want ja, leuk hoor, een middagje op gesprek bij een ondernemer die tussendoor de telefoon opneemt en met een half oor luistert naar al die wijsheid, die je als adviseur ‘uitstort’. Je bent al gauw een hele dag kwijt zonder enige garantie op een vervolg. Nee, het is onzin te veronderstellen dat wanneer een kleine 20 adviseurs bij elkaar komen om te kijken of we samen wat aan de ‘stuatie’ kunnen doen, dat we dan ineens allemaal idealisten zijn en al die ondernemers dan belangeloos zouden willen helpen.
Toen ik naar huis reed en samen met Jolanda van Drie (Compres) alles nog eens de revue liet passeren in de file op de ring A10, kon ik tot geen andere conclusie komen, dat ik bij mijn standpunt blijf dat er niet zo heel veel aan de hand is binnen de branche. Elk bedrijf maakt zijn eigen keuzes. Ze innoveren, ze blijven gewoon bestaan, ze verdwijnen, ze gaan wat anders doen, ze worden verkocht, ze saneren, er wordt uitbesteed, er wordt geconcurreerd. Het is net het ‘gewone’ leven, zoals in zovele andere branches. Reddingsplannen? Ga maar naar de overheid, die weten wel hoe dat moet. U en ik betalen. Nee, zo zal het niet gaan. Wat wel gedaan kan worden is een 2.0 offensief. In de webwereld bestond het web 2.0 als marketingterm al voordat iemand wist wat het inhield, maar het werkte. Heel vaak heb ik pogingen gedaan om print 2.0 neer te zetten. Belangstelling? Welnee, het KVGO lachte me uit, slechts een enkele papier leverancier durfde het aan, als ik ‘het’ maar deed. Nee, dat imago probleem van de branche is – al lang – geen interne zaak meer. Verdedigen van papier moet je vooral niet doen wanneer je veel in andere segmenten je oor te luister legt. Je wordt dan al gauw afgeschilderd als ouderwets, ze vragen je al gauw naar je leeftijd. Nee, de grafische branche moet zijn naam opheffen, lange leve print 2.0. Maar het zal een (te?) lange weg zijn, terwijl de gevolgen van de huidige crisis elke dag doorklinkt in menig bedrijf. Wij konden en kunnen daar bar weinig aan doen.