Uitgevers congressen tonen ‘paniek’ rondom iPad als uitgeefproduct
Het is druk met maar liefst 3 congressen rondom uitgeven in één week tijd. InCT startte gisteren met ‘InCTSpiratie‘, vandaag volgde de ‘Nationale Uitgeefdag‘ en komende dinsdag het congres ‘Media in Beweging‘.
In de paar maanden dat ook in ons land de iPad beschikbaar is, lijken uitgevers volkomen willekeurig in beweging te komen voor – naar verhouding – nog een handjevol iPad gebruikers in ons land. Schattingen lopen uiteen van 50.000 tot 100.000 exemplaren.
Dat zijn dan vooral de gadget liefhebbers, doorgaans mensen in de frontlinie van media, games en entertainment. Al die aandacht voor publiceren op de iPad gaat – tot nu toe – aan verreweg de meeste mensen voorbij. Waarom dan toch die hype om er ‘ook bij te horen’?
Het is goed, we leven in een fantastische ‘learning-by-doing’ periode, maar we jutten elkaar behoorlijk op. De ene app is nog niet verschenen, of de andere met nog meer features staat klaar. Althans zo lijkt het. Het (laten) ontwikkelen van een app is kostbaar. Keuzes die je maakt moeten weloverwogen zijn. Het aanbod is groot en de methoden waarlangs een app gemaakt kan worden, zeer divers, met nogal wat gevolgen voor de user-experience.
Als je mee wilt doen, doe het dan voor langere tijd. Nu geld uitgeven en vervolgens een paar maanden niet meer ‘meekijken’, is dodelijk. Het lijkt er wel een beetje op dat de komst van de iPad de tijd weer opnieuw heeft doen versnellen. Een paar maanden geleden zag ik bij geen enkele uitgever een iPad op tafel liggen, nu komt bij elk gesprek zowel een smartphone als een iPad op tafel te liggen: ‘Ja, ik heb er ook één’.
Opvallend is dat veel uitgevers wel een app willen, maar er eigenlijk niet voor willen betalen. Erger is het feit dat ze zeggen dat ze een ‘gewoon’ een app willen maar niets weten van hetgeen ze ermee willen bereiken. Er wordt niet of nauwelijks gesproken met adverteerders, laat staan met hun klanten, de consument.
Weinig is dus bekend over verdienmodellen, er wordt vaak gegokt, de ene keer is een app zomaar gratis, de andere keer wordt er een bedragje voor gevraagd. Soms zie je een advertentie verschijnen, maar geen duidelijkheid over verdienmodellen op dit gebied. Veel apps tonen al helemaal geen advertenties, dus dan is wel heel erg zeker dat daar – nog – geen geldstroom achter zit.
Het is natuurlijk betrekkelijk makkelijk de redactionele content via wat technisch ingrepen te ontsluiten richting een app. Maar echt duiken in de behoefte van de consument – hetgeen een iPad als uitgeefproduct eigenlijk vraagt en ook biedt – is er doorgaans niet bij. En dat is jammer. Ondanks de spannende periode worden de huidige producten in de meeste gevallen even ‘snel’ bedacht en gemaakt. Dat is tijdelijk, want uiteindelijk zal duidelijk worden dat de iPad en straks ook andere tablets niet een één op één vertaling is vanuit bestaande media producten.