Dialoog rondom mijn defecte MacBook Pro

Onderstaand mijn optekeningen van een ca. 6 weken durend MacBrook Pro-loos leven. Uit respect voor de goedwillende dienstverlener, laat ik alle echte namen achterwege, maar probeer de kwaliteit van twee met elkaar ruziënde partijen eens te bezien in het belang van de klant, ik dus…..

6 weken geleden belde ik met een hele reeks al dan niet geautoriseerde Apple repareer centra. Overal het gesprekje in de vorm van: ‘Goedemiddag, mijn MacBook Pro is defect, gisteren kreeg ik hem nog één keer aan de gang, nadat ik hem wat langer uitgeschakeld in een hoekje achterliet. Volgens mij bescheiden technische kennis lijkt het iets te maken te hebben met de video aansturing.’

De eerste reacties:

– ‘Dat kan meneer, maar het kan ook het LogicBoard zijn, kost u voor een MacBookPro pakweg tussen de 600 en 800 euro, komt U maar langs’

– ‘Is zo niet te zeggen, voor 50 euro doen wij een eerste onderzoek’

– ‘Zoals u het zegt, klinkt dat zeer waarschijnlijk en ik weet dat de MacBookPro daar inderdaad vaker last van heeft, valt zeer vaak gewoon onder garantie, komt u maar langs’

Je begrijpt dat ik natuurlijk optie 3 koos. Niet te gek ver van huis, dus dat viel mee. Service was uitermate vriendelijk, zonder enige kosten kon ik een leen apparaat meekrijgen, voor een paar tientjes werd zelfs de harddisc tijdelijk overgezet. Nou, dat hoefde ik niet. Wel werd ik erop geattendeerd dat ik mijn werkppaard dan twee weken kwijt zou zijn. Ach, zo druk was het niet met presentaties en ik kon immers gewoon doorwerken op mijn iMac. Beetje jammer was dat wel, met m’n MBP kon ik natuurlijk gewoon lekker buiten werken…..

Twee weken later rinkelde de telefoon, de MBP was klaar, ik stapte meteen in de auto. De vriendelijke man: ‘We hebben het onder garantie slechts gedeeltelijk voor elkaar gekregen met het repair centrum welke dit soort reparaties voor ons uitvoert, dus niet volledig, u moet wel iets betalen’. Geen punt en ook bleek dat de batterij defect was, dus die dan ook maar vervangen. Toch 280 euro armer, maar goed wel veel beter dan een nieuw Board van 600-800 euro en dan ook nog een batterij….. Dan is het het overwegen bijna waard een nieuwe te kopen. Nu dus niet.

Thuisgekomen bleek de batterij niet op te laden. Ik wat heen en weer Googelen, harde resets geprobeerd en de nog vele andere suggesties die via Twitter werden toegeslingerd. Niets hielp. Dan maar wel bellen.

– ‘Hé, dat is vreemd, tja, u moet dan toch maar weer even terugkomen, moet een kleinigheid zijn’.

Ik voegde er nog aan toe, dat ik ook een andere voeding had geprobeerd om uit te sluiten dat ik ‘slechts’ toe zou zijn aan een nieuwe voeding. De alleraardigste man nam dat voor kennis aan. Ik weer in de auto met de MBP en de voeding. Dezelfde conclusie werd getrokken. Weer een formulier en ik verliet de zaak wederom zonder MBP. Zou wel en paar dagen duren, dacht ik nog, zo moeilijk kan het niet zijn, misschien wel een kabeltje tussen het Board en de connector….

Een week later dan maar eens bellen, en toen begon het.

– ‘Ja meneer, het is een lang verhaal, het repair centrum welke uw vorige reparatie heeft gedaan is failliet gegaan, we hebben uw MBP gelukkig wel terug, maar is niet gerepareerd. Zucht, maar wel blij dat hij niet in beslag was genomen door een één of andere gretige curator. ‘We gaan hem nu ter reparatie aanbieden bij een nieuwe partij, met wie we nu zaken gaan doen, het moet allemaal helemaal opnieuw worden opgebouwd, dus we hopen dat u een beetje geduld heeft. U kunt natuurlijk alsnog een leen apparaat krijgen. Ook dat was op dit moment niet noodzakelijk. Ik zei: ‘Nou, ik wacht het dan maar weer even af, ik hoop dat het snel is opgelost’. ‘We doen ons best meneer’.

Een week later maar weer eens bellen.

– ‘Ja, het is allemaal complex geworden, de nieuwe partij wil het niet zonder betaling doen, omdat zij vinden dat de vorige partij schuldig is aan een niet goede reparatie tijdens het vervangen van het Logic Board’. Ik vroeg naar de betekenis van die zin. ‘Nou, zij willen dus geld zien voor die reparatie, die andere partij is er niet meer, dus willen ze het geld van ons’. ‘Is het veel geld dan’, vroeg ik. ‘Nee, dat valt wel mee, 90 euro, maar wij gaan dat niet betalen en u ook niet neem ik aan’. ‘Wat is er dan gerepareerd’, vroeg ik. ‘Inderdaad alleen het kabeltje, niets bijzonders’. ‘Wat nu dan’, vroeg ik. ‘We weten het nu nog niet, we proberen hem zelf wel terug te halen, zonder verder iets te hoeven betalen’.

Een week later.

– ‘Is het nu voor elkaar, want met alle begrip voor uw situatie, wil ik toch wel weer aan de slag met mijn MBP. ‘Ja, we hebben hem terug en gaan hem nu zelf repareren’.

Weer een paar dagen later belden zij mij op.

– ‘Meneer, hij is klaar hoor, we hebben het kabeltje zelf maar vervangen, die hebben we immers hier zelf op voorraad liggen. Die andere partij wilde 90 euro, dat hebben we natuurlijk niet gedaan en voor u kost het nu ook niets’.

Blij? Tja, dat is betrekkelijk, dat het geen geld kost is fijn, maar dat het apparaat in de afgelopen 3 weken wat nutteloze reisjes heeft gemaakt, gedoe om 9 tientjes en dat terwijl het kabeltje – wat kon het anders zijn – gewoon op voorraad lag. Het had dus wel wat makkelijker gekund……

Je raadt het al, na het schrijven van deze blogpost, nu dus weer in de auto….