Weekendoverpeinzing: The Guardian API en het Kenniscentrum GOC
Het Pinksterweekend gaf mij wat meer ruimte om mijn overpeinzingen te maken. Het was mooi weer, dus liet ik ze even liggen. Dat resulteerde niet in gemopper, want het mooie weer zorgde voor meer digitale stilte in diverse (sociale) media kanalen.
Het onderwerp The Guardian API werd mij aangereikt door Fred van der Ende
. Het onderwerp ‘Na 18 jaar wisseling van de wacht: wat gaat de de nieuwe bestuursvoorzitter van het GOC brengen? werd toegeworpen door Arie van Tilborg.
The Guardian en het Kenniscentrum GOC hebben met elkaar gemeen dat ze vanuit het ‘papier’ zijn ontstaan. In 2010 is dat nog steeds een belangrijke pijler van hun bestaan. Links en rechts verdwijnen er wat oud gedienden en komen er mensen met nieuwe visies, die in een oude structuur moeten durven doordringen. Bij het Kenniscentrum GOC zitten nu een nieuwe directeur en een nieuwe voorzitter. De ‘oude’ garde, het bijna onlosmakelijke duo van der Eem en Visser zijn weg.
Deze twee wisten het politieke spel met werkgevers en vakbonden prima te spelen. Henk deed zijn zin, Wim wist dat en kon dat prima vertalen in het bestuur, zonder opdringerig over te komen. Een prima match, die het instituut dan ook wel wat verder heeft gebracht dan alleen maar een opleidingscentrum voor de grafische branche.
Springen die vonken er dan nu van af? Nou, dat is wat veel gevraagd. Er worden wel profielen gemaakt voor allerhande media opleidingen, ook in het crossmediale vakgebied, maar daarna houdt het wel zo een beetje op. Althans dat is het zicht wat ik daar als buitenstaander op heb. De nieuwe voorzitter, Erik Stevens, komt als adviseur uit de uitgeverswereld en dat is opmerkelijk en tegelijkertijd positief verrassend. Nee, hij twittert niet en zijn naam is al ingenomen door een naamgenoot uit de Verenigde Staten.
The Guardian ken ik natuurlijk niet voor wat betreft hun bestuurs structuur. Nu zijn de Engelsen altijd behoorlijk eigenzinning, daar waar het gaat om de rol van bestuurders en directies. Ze rijden aan de andere kant van de weg, maar die plas water verraadt meer dan alleen maar wat technische verschillen.
De innovatiekracht bij de Engelse media is niet gering. BBC, een overheidsbolwerk laat heel veel innovaties zien op het gebied van media consumptie, maar ook verschillende krantuitgevers dragen hun steentje bij. Van de Guardian weet ik dat de door hen ontwikkelde API omgeving echt een bottom-up project was. Ontstaan vanuit de technologie (Mat Wall) en vervolgens commercieel omkleed met een advertentiemodel en uiteindelijk in de top goedgekeurd, compleet met een geheel eigen appstore. Print bestaat zeker nog, maar de Guardian mag zeker geen krantenuitgever meer genoemd worden.
En daarin zit misschien wel de les voor het Kenniscentrum GOC. Bepaald geen bottom-up organisatie, maar een bolwerk met verdediging op het beleid vanuit werkgevers en de vakbonden. Beiden vasthoudend aan de G van Grafisch, terwijl de M van Media zou moeten blinken op het beetje oubollige gebouw in Veenendaal. Maar er is hoop, Erik is volgens mij de juiste man om de gevestigde patronen te doorbreken. En ik weet zeker dat hij Wim en Henk best nog wel eens zal kunnen bellen voor wat politiek advies.