Tijdschriftenuitgevers kiezen voor ’tablet achtigen’, maar kosten ‘opmaak’ moeten beperkt blijven

De talloze filmpjes op het web, met magazines met ‘bewegende foto’s op de voorpagina’s kosten een veelvoud van een statische voorpagina. De voordelen van het wegvallen van print productie- en distributiekosten mogen niet ten koste gaan van het ongelimiteerd oplopen van de opmaak kosten van digitale magazines.

Uitgever Sanoma kiest vandaag voor iPad, maar sluit andere tablets/ereaders niet uit

De consument is op het web gewend aan ‘gratis’, de eReader is een prima mogelijkheid om dat rare verschijnsel om te buigen. Consumenten betalen immers (binnen een bepaalde oogluikend toegestane mate van illegaliteit) ook voor muziek, films, applicaties en games. Het feit dat op het web niet betaald wordt voor teskt en beeld, is door de uitgevers zelf veroorzaakt, daar zij niet in staat waren een passend verdienmodel te ontwikkelen.

Inmiddels verandert dat en sluiten steeds vaker uitgevers de al te wijd openstaande poorten naar hun content. Het zogenaamde ‘metered‘ model geeft in een bepaalde gelaagdheid toegang tot bepaalde delen van de website, tegen verschillende bedragen per week, maand of jaar.

Gisteren lieten de woorden van Theo Huibers van Thaesis vooral ‘bezuinigings geluiden’ horen tijdens de bijeenkomst ‘Bladen in de balie‘ in Amsterdam

De eReader en met name de Apple iPad hebben de afgelopen weken veel aandacht getrokken. Zowel nationaal als internationaal stapelen de events zich op, met een grote diversiteit aan sprekers uit het uitgeefland. Het web staat inmiddels vol met aansprekende voorbeelden van kranten en tijdschriften op iPad achtige apparaten. De verschijningsvorm van content is indrukwekkend te noemen, maar is tevens – voorlopig nog – onvoorspelbaar duur te noemen.

Abonnementsprijzen worden nog nauwelijks genoemd, geldstroom richting Apple punt van discussie

Het is – nog – ondenkbaar dat een nu bestaand weekblad elke week het grootste gedeelte van haar digitale opmaak zal gaan voorzien van bewegend beeld, animaties en geluid. Nog even afgezien van het feit dat de iPad – nog – geen Flash ondersteunt, zijn de produktiekosten voor dergelijke stukjes toegevoegde waarde enorm. Natuurlijk is het voor uitgevers aantrekkelijk ook advertenties op deze manier aan te bieden, maar ook die budgetten staan al jaren onder druk. Het is derhalve ook niet waarschijnlijk dat adverteerders zullen bijspringen om de extra ‘opmaak’ kosten te financieren.

Ik denk dat alleen al het niet-lineaire karakter van een magazine (met links) al een extra toegevoegde waarde vormen in combinatie met de andere gebruiksmogelijkheden van het apparaat. Met een intuïtieve user interface op een touchscreen en een goed ‘blader systeem’ kan al heel wat extra toegevoegde waarde worden geboden, zonder de noodzaak alles ‘wild heen en weer’ te laten bewegen. Als op basis van lezers profielen ook nog eens meer ‘on-demand’ geadverteerd kan worden, zal met name het gepersonaliseerde karakter de lezer aanzetten tot het betalen van een bepaalde abonnementsvorm, al dan niet gekoppeld aan de papieren uitgave of een extra – betaalde – verdiepingsslag op het web.

Dat ‘gewone’ eReaders de slag om tijdschriften en wellicht ook kranten zouden missen, is voor hen geen gevaar in hun voortbestaan. Boekuitgevers zullen zich niet zo erg druk maken om het ontbreken van full-color en full-motion video. Het is echter niet ondenkbaar dat ook eInk technologie of de technologie van Liquavista uiteindelijk de full-color markt zullen gaan bereiken, met het voordeel van de meer rustige leesbaarheid van met name langere stukken tekst.