Gebruik sociale media in bedrijven: discussie niet vergelijkbaar met gebruik e-mail en webbrowsers
Met de opkomst van internet, waren in aanvang vooral e-mail en het web populair. MSN volgde snel. Social media vormen een nieuwe generatie communicatie gereedschappen die verder gaan dan het één op één verkeer van de vorige eeuw.
Twitter, Hyves, Facebook, MySpace en talloze andere netwerken, al dan niet met permission based ‘followers’ vergen een totaal andere aanpak. Het woord ‘social’ heeft in de privésfeer binnen de netwerken een duidelijke betekenis. Niet voor niets ‘connect’ je met je ‘vrienden’, alhoewel er wel degelijk verschil bestaat tussen ‘virtual-only’ en ‘real-live’ vrienden met wie iemand zich verbindt.
Een belangrijk onderscheid is ‘permission’ of ‘non-permission’ based. MSN was een duidelijk eerste voorbeeld van een permission based netwerk. Je moest immers een vriendverzoek doen om te kunnen worden toegelaten. Twitter is een duidelijk voorbeeld van een non-permission based social network. Je kunt iedereen volgen en iedereen kan jou volgen zonder dat je daar toestemming voor hoeft te vragen/geven.
En dat onderscheid vraagt om een noodzakelijk beleid ten aanzien van bedrijfs communicatie via dat soort kanalen. Iedereen kan meekijken en de vraag is gerechtvaardigd of dat gewenst is. Wanneer een onderneming het gebruik van twitter toestaat zonder duidelijk beleid ten aanzien van de content die verzonden wordt, is de vergelijking te maken met een werknemer die midden in een winkelcentrum van alles roept over het bedrijf waar hij of zij werkt. En dat vinden we als vanzelfsprekend ongewenst.
Natuurlijk kan Twitter passen in de bedrijfscommunicatieve strategie van een onderneming. Binnen diverse andere bewegingen zoals Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO) en Het Nieuwe Werken zijn ook al diverse discussies ontstaan over het apsect ‘social’. En dat heeft te maken met de openheid of geslotenheid van een onderneming. Experimenteren met Het Nieuwe Werken is zinloos als niet duidelijk is op welke wijze een mensen binnen een onderneming al dan niet binnen een hiërarchie met elkaar kunnen en mogen omgaan. De positie en houding van directie, managementteam en leidinggevenden zijn bepalend voor het slagen of falen van dergelijke organisatorische ingrepen.
Werkgevers is altijd geleerd in hun positie ‘in-control’ te zijn over uiteindelijke alle processen binnen een onderneming, ook wanneer bepaalde dagelijkse routines daarvan zijn ‘uitbesteed’ aan diverse daaronder liggende niveaus. Dergelijke vertrouwenscirkels worden doorbroken op het moment dat met zelfsturende teams wordt gewerkt binnen de principes van Het Nieuwe Werken. Verantwoordelijkheden worden veel meer gespreid en de meetbaarheid van resultaten complexer. Zo ook de onderlinge en de externe communicatie.
Het is dus niet zo raar dat social media nog niet zo heel erg veel wordt toegepast binnen bedrijven. Het aanmaken van een accountje en het installeren van wat apps is het probleem niet. Het is vooral een cultuuromslag waar heel veel 1.0 gebaseerde organisaties nog lang niet klaar voor zijn. Maar als mensen in dergelijke bedrijven echt social willen omarmen, dan moeten ze ook leren geduld te hebben de betekenis van social te respecteren binnen de bedrijfscommunicatie doelstellingen. Want social betekent niet dat we zomaar alles kunnen gaan zeggen wat we willen.
Een onlangs door JungleMinds uitgevoerd onderzoek laat de resultaten zien binnen 155 bedrijven, die hun meningen hebben gegeven ten aanzien van het gebruik van social media. In het rapport worden onder andere de volgende vragen beantwoord:
– Welke activiteiten voeren bedrijven uit in social media?
– Welke onderwerpen komen daarbij aan de orde?
– Hoever zijn bedrijven in Nederland met het integreren van social media-activiteiten?
– En de belangrijkste: wie zijn er binnen de organisatie betrokken en hoe wordt dit georganiseerd en gecoördineerd?
Lees ook ‘Meeste bedrijven hebben geen social media beleid’. (Dutch Cowboys)
Lees ook: Download – Social Media Update 2010. (Frankwatching)
Lees ook: hoe verschijn jij op het internet? (Rethinking Media)