NIDF onderzoekt aansluiting digitale fotografie in crossmediale keten
Het NIDF – Nederlands Instituut Digitale Fotografie – uit Haarlem hield gisteren een verkennende bijeenkomst met een select aantal spelers uit het gehele media speelveld. Doel was de aansluiting te vinden tussen nogal uiteenlopende crossmediale vakgebieden, die op één of andere wijze te maken hebben met de noodzaak van kennis ontwikkeling rondom digitale fotografie.
In de praktijk blijkt nog altijd de – technische – aansluiting van digitale fotografie richting diverse media uitingen niet optimaal te zijn. De verscheidenheid aan technische mogelijkheden is zo groot, dat in veel gevallen de specificaties van aan te leveren materiaal onduidelijk zijn – vaak voor meerdere partijen. Dat heeft volgens de aanwezigen niet zozeer te maken met de complixiteit van de techniek, maar vooral met de druk op de doorlooptijd van projecten in combinatie met de kwaliteit van de onderlinge communicatie.
Verder werd er volop gediscussieerd over mogelijke nieuwe business modellen voor fotografen. De zorg werd gedeeld dat het vakgebied fotografie inmiddels is verworden tot een veel groter, bijna niet meer te overziene arena, met vooral amateurs, die hun foto’s massaal op het web publiceren, waardoor het onderscheid ten opzichte van de professionele fotograaf vrijwel onzichtbaar is geworden. De moderne fotograaf 2.0 zal dan ook nieuwe business modellen moeten gaan ontwikkelen door bijvoorbeeld eigen themawerk te gaan produceren en verkopen. Op het gebied van auteursrecht realiseerden de aanwezigen zich dat de wet uit 1914 in deze tijd niet meer functioneert en dat een al te protectionistische houding ten aanzien van beeldrecht in deze tijd niet meer werkt. De fotograaf 2.0 zal moeten leren delen en moeten accepteren dat haar/zijn werk overal verschijnt waar het maar kan, de rechten op het beeld worden slechts één keer betaald en volledig afgekocht door de eerste afnemer.
Veel discussie over de beleving van kwaliteit. Ook hier blijkt dat de digitale fotograaf nog teveel bezig is met haar/zijn eigen beleving van kwaliteit, terwijl de eindgebruiker daar doorgaans anders naar kijkt. De foto van de ‘burger journalist’ in de krant of het filmpje op YouTube zijn technische gezien niet van kwalitatief hoog niveau, maar brengen wel de emotie over van hetgeen ter plekke werd vastgelegd. Aan die ontwikkeling is niet meer te ontkomen. De moderne crossmediale fotograaf en journalist zullen beiden hun vak moeten verbreden om ‘just in time’ alle mediavormen die nodig zijn ter plekke te kunnen maken. En dat zou betekenen dat ook het onderwijs op het gebied van fotografie ‘op de schop’ moet. Een fotograaf die alleen kan fotograferen loopt het risico gepasseerd te worden door haar/zijn collega die ook kan filmen en ook tekstueel verslag kan doen.
Er werden op basis van bovenstaande aspecten een aantal projecten benoemd die binnen het subsidie raamwerk ‘innovatie vouchers‘ zouden passen. NIDF is door de overheid erkend als gecertificeerd kennis instituut en kan dus projecten vanuit diverse branches/bedrijven op het gebied van onderzoek en ontwikkeling ten behoeve van digitale fotografie uitvoeren.