Grotere uitgevers en hun crossmediale bedrijfsprocessen
Grotere uitgevers hebben ten gevolge van de crossmediale ontwikkelingen vaak behoorlijk complexe bedrijfsprocessen. Of het nu gaat om kranten-, tijdschriften- of boekenuitgevers, in veel gevallen blijkt dat de ontwikkeling en het behoud van kennis en kunde rondom die processen te weinig prioriteit heeft.
Vooral in de huidige tijd wordt er links en rechts flink gereoganiseerd, waarbij niet altijd even doordacht wordt gesneden in – toekomstige – ‘kroonjuwelen’, die juist de ontwikkeling van meer crossmediaal denken, doen en handelen tegenwerken.
Ook is outsourcen van bepaalde taken populair om op korte termijn wat fte’s te besparen, maar tegelijkertijd wordt geen rekening gehouden met de waarde ontwikkeling van de onderneming bij het opbouwen van nieuwe kennis en kunde.
Crossmediale uitgeefprocessen vergen een totaal nieuwe visie op advertentie-, business-, communicatie- en distributiemodellen. Alles wat gold voor het medium papier verandert bij de combinatie van elkaar versterkende media kanalen.
Alleen al kijkend naar de processen rondom advertenties, mag het duidelijk zijn, dat een campagne voor print hele andere competenties vereist van medewerkers in vergelijking tot een campagne voor web en/of mobiel. Deze kennis en kunde moet ontwikkeld worden en vergt dus investeringen om te kunnen leren hoe dergelijke taken passen in het totale proces.
Dat geldt natuurlijk ook voor redactionele workflows. De kennis en kunde rondom communicatie- en distributieprocessen binnen een crossmediaal uitgeefproces laten zich niet of nauwelijks vergelijken met een monomediaal uitgeefproces. Vele parallel lopende disciplines met niet gelijke doorlooptijden komen ineens naast een relatief eenvoudig sequentieel proces te staan. En dat is behoorlijk wennen. Maar je moet het wel zelf doen om de impact ervan op uitgaven en inkomsten zelf te kunnen ervaren. Pas dan ben je in staat ook de juiste balans aan te brengen in processen die geld kosten en processen die geld opleveren.
Uitgevers die de ‘moelijke’ processen outsourcen zetten zichzelf juist in een lagere versnelling, omdat er geen actuele kennis en kunde wordt ontwikkeld.
Uitgevers doen er goed aan beter te kijken naar wat de nieuwe kroonjuwelen zijn in hun organisatie. Dat is dus niet meer zozeer het uiteindelijke medium product, maar vooral de kennis en kunde van processen en de stakeholders van die processen, zoals adverteerders en klanten. Die vertegenwoordigen een veel grotere waarde dan de mediakanalen, die ze gebruiken. Dat zijn slechts de middelen. En dat genereert dus totaal andere businessmodellen, want de processen zijn volledig anders ingericht. Dat moet wel herkend en erkend worden.
Ben het op hoofdlijnen eens met je betoog, vooral het statement dat processen volledig anders ingericht moeten worden. En de erkenning daarvan. Heb daar een tijdje geleden een blogposting aan gewijd: http://tinyurl.com/yhp4t39, met vergelijkbare strekking.
Goed verhaal, strategisch juist, zeg ik als auteur en internet-ondernemer.
Als uitgeverijen nu concluderen dat outsourcen “fout” is, kunnen ze als volgende fout maken om alles in eigen huis te willen doen. Typisch of-of-denken. Gevaar: eigen medewerkers vliegen uit en daar gáát je know-how al weer.
En-en-denken kan ook: wél aspecten outsourcen, maar zorgen dat alle aan het product en proces gerelateerde kennis óók wordt verworven (en beschikbaar blijft) voor het hele bedrijf en de “eigen” medewerkers. Je kunt een consultant een tijdje “embedden”, zodat hij/zij: binnen je muren werkt: kennis en attitude (!) overdraagt in documenten, in gesprekken en presentaties met diverse “interne” collega's; zelf ook leert van jóuw kernprocessen, waardoor de consultant zijn/haar toegevoegde waarde beter kan leveren. Maar wel zorgen dat de consultant een “externe” blijft, die scherp is, die mag confronteren, etc. Succes, uitgevers!