Kranten zonder papier?

Tijdens mijn vakantie heb ik eens zitten nadenken over de (on)mogelijkheden voor krantenuitgevers om geheel of in fasen gedeeltelijk van papier af te stappen als belangrijkste medium voor de distributie van content.

Al vaker worden speculaties losgelaten op de doorgaans wat 1.0 aandoende krantenuitgevers. Natuurlijk wordt links en rechts wat geëxperimenteerd met websites, eReaders en heel misschien wat nieuwe advertentie-, business-, communicatie- en distributiemodellen.

Maar wereldwijd bekeken lijken er nog geen afdoende of sluitende conclusies te kunnen worden getrokken omtrent het voortbestaan van een nieuwsmedium, gevoed door content van professionele journalisten, die het moeten opnemen tegen traditionele – maar wel snelle – radio- en televisiekanalen, nog snellere burgerjournalistiek (weblogs en sociale netwerken) en web-only nieuwsredacties.

Krantenuitgevers bezitten doorgaans hun eigen drukkerijen, die ze slechts kunnen inzetten voor hun eigen producten. En dat kost dus flink wat geld, om over de distributie nog maar niet te praten.

Zouden krantenuitgevers op dit moment al sommen maken waarin ze uitgaan van andere vormen van distributie in vergelijking tot het huidige papier? Wie doen er wat? Wie weet hoe deze content sector functioneert met betrekking tot werkelijk innovatie in bovengenoemde ABCD modellen?

Al decennia lang zeggen we dat papier verdwijnt. Het is overal nog in overvloed. De eReader trekt weliswaar belangstelling vanuit verschillende content sectoren. Is dat het apparaat dat daadwerkelijk een belangrijke verschuiving teweeg kan brengen en papier doet verdwijnen? Of zijn we zover nog niet?

Lees ook het artikel van collega Peter van Teeseling.

Wie begint hier de discussie over dit zeer interessante onderwerp?