Steeds vaker: veel van hetzelfde in nieuwe zakken…..

Hoe kunnen events over marketing, media, advertising, sales nog onderscheidend zijn ten opzichte van elkaar? Zodra sociale netwerken en web 2.0 als termen vallen, gaan overal de remmen los. De tegenstellingen tussen oude en nieuwe media rollen voor de zoveelste keer over de tongen van rappe sprekers. Maar komt er nog iets nieuws uit?

Zo was ik vanochtend op het goed bezochte (by invitation only) Marketing3 event bij MediaPlaza, waar ook weer diverse waarheden en tegenstellingen tegenover elkaar werden gezet. Bram Alkema en Jay de Groot waren complementaire dagvoorzitters, die in hun samenspel nog wel even het nodige evenwicht moesten vinden in een rommelig begin van de ochtend, waar het overigens niet ontbrak aan gewone gezelligheid.

Charles Leadbeater en Andrew Keen werden tegenover geplaatst om het rijtje onderstaande rijtje van Charles te bevechten tussen ‘I’ en ‘we’.

Need
Want
Can
Should
Fear

Dit rijtje werd geprojecteerd op de 2.0 beweging, waarbinnen vooral cultuur, vrijheid, democratie en kwaliteit door persoonlijke interactie in de sociale netwerken zouden toenemen. Andrew bevocht deze en meer stellingen, door te stellen dat de massa ten opzichte van ‘I’ niets te maken zouden hebben met de toename van cultuur, vrijheid, democratie en kwaliteit. Sterker nog, hij betoogde dat vooral door experts bewaakte kwaliteit in massa communicatie juist de sturende parameters zouden zijn. De invloed van sociale netwerken stond ter discussie.

Uiteindelijk resulteerde het ‘spel’ (wat al eens eerder dit jaar werd gespeeld tijdens Picnic) in een min of meer gedwongen ‘gelijk spel’.

De zaal, hoogst waarschijnlijk gevuld met mensen die iets met marketing zouden hebben, konden het in de ochtend met deze keynotes doen, aangevuld met een verhaal van Maton Sonnemans van VODW marketing. Ook hij had een rijtje: Creative, Connective, Calculative en Convincing. Een lesje voor maketeers waar wat cijfertjes aan werden gehangen. Verhaal was helder, maar ook hier weinig houvast om marketing en media te laten resulteren in concreet te maken businessmodellen waar sales mee aan de slag kon en waar de CFO/CEO aan het einde van het jaar zijn cijfertjes mee zouden verbeteren.

Natuurlijk is het vrijwel onmogelijk antwoorden te geven op alle media 2.0 bewegingen, voortvloeiend uit print 2.0, web 2.0 en radio/televisie 2.0. Doelgroepen zijn niet meer eenduidig te definiëren en alleen getallen in sociale netwerken lijken nog tot enige meetbare relevantie te leiden. Maar waarvoor, voor wie en tegen welke prijs? Dat adverteerders het moeilijk hebben, is misschien wel goed. Het is een moment van bezinning op de bestedingen. Moelijker heeft de keten het vanaf bureaus via productie tot en met distributie. Bram Alkema liet in een schetsje zien dat banners op een website, uiteindelijk niet werkten. Met de 2.0 beweging moeten advertenties op maat het binnen de zovele sociale sites wel gaan doen. Hebben we na 2.0 nog iets meer? Wanneer gaan we over 3.0 praten als dan blijkt dat sociale netwerken ook weer geen balans zullen brengen in de uit te geven reclame euro’s en de opbrengen voor de adverteerder?

Dus veel van hetzelfde, leuk gebracht in vorm, maar de inhoud blijft steken op de traagheid van de mens zelf. Volgend jaar weer. En tot die tijd maar afwachten of de geldstroompjes de economie wel blijven helpen om al die mensen die erbij betrokken zijn een redelijke beloning te kunnen betalen.