Inhoud: balans tussen bereik en inkomsten
TV zender Het Gesprek ziet het doek vallen. Nu nog vertoont de zender oud materiaal, hetgeen naar eigen zeggen door de kijkers wel wordt gewaardeerd. Het Gesprek was een TV 2.0 voorbeeld, maar de consument leek de ‘oneindige’ talkshows niet op te pikken.
Niet alles lukt dus in het landschap van 2.0 media. Deze week stopte DAG met zijn printuitgave van het dagblad. Adverteerders konden het financiële gat niet dichten. Het Gesprek heeft met hetzelfde verschijnsel te maken, het bereik is domweg te klein.
Ronnie Overgoor, die zijn eigen web-talkshow PitchTalk overbracht naar Het Gesprek, heeft eieren voor zijn geld gekozen en keert terug op het web met Blueshots TV. Het concept om lang en diepgaand met iemand te praten is gebleven. En juist hier ligt de vraag voor, of adverteerders het gevoel hebben dat bezoekers van een talkshow website zo lang blijven kijken, dat het aanbieden van commercials rondom en/of in het programma wel lonend is. Gisteravond had ik op Twitter een discussie met een aantal mediamensen, die er niet in geloven dat er succes gescoord kan worden met talkshows op het web van 30 minuten of zelfs langer.
‘Mediamensen willen binnen een paar minuten to-the-point komen’, was één van de opmerkingen van Marco Derksen. Erwin Blom maakte duidelijk dat goed kunnen praten nog niet resulteert in een goed praatprogramma en dat het brengen van nieuws nog geen nieuwsprogramma is. Beiden zijn een vak apart. In een Do-It-Yourself wereld is een stukkie ouwehoeren niet meteen aanleiding voor adverteerders om massaal hun budgetten aan toe te kennen.
Het blijft moeilijk, de juiste 2.0 match te vinden in alle mogelijke ontwikkelingen. Oppervlakkige soundbytes, zoals DAG vaak werd verweten, resulteerde ook in te weinig advertentie inkomsten. Teveel diepgang is kennelijk voor de nerds. Waar is de nieuwe balans tussen redactionele inhoud, bereik en inkomsten?