Betaalmuur voor niche content: het model van printmedianieuws
Afgelopen week verscheen een speciaal van het uitgeversvakblad INCT over de ‘comebak’ van paywall. Een special met zeer uiteenlopende meningen van consumenten en minsten net zoveel variaties in de betaalmuren zelf.
• Vakblad inct deze maand geheel gewijd aan de comeback van betaalmuren
Betalen voor redactionele content lijkt anno 2015 niet meer zo gek als de jaren daarvoor. Toen schreeuwde elke consument ‘moord en brand’ dat nieuws gratis zou moeten zijn. Een fout van de uitgevers zelf toen zowel commercie als techniek nog niet zover waren om met de komst van krantenwebsites de consument meteen te laten betalen. De sites waren gratis en daarmee werd de ‘norm’ voor gratis notabene door de uitgevers zelf ontwikkeld.
Veranderen
Dat is aan het veranderen, alhoewel er nog niet één model is, welke voor alle situaties toepasbaar is. Het oude papieren krantenabonnement, welke door alle uitgevers werd gehanteerd, blijkt voor on-line niet te bestaan. Er zijn talloze modellen, met daarbinnen weer talloze varianten om al dan niet gefaseerd tot betaling over te gaan. Voor de uitgevers zelf spelen naast de inkomsten van on-line betalende consumenten adverteerders, maar ook de kosten van journalisten een rol. Kosten voor drukken en distributie verdwijnen weliswaar bij een volledige on-line publicatie, maar het gehele businessmodel is er bepaald niet eenvoudiger op geworden. Vooral krantenuitgevers hebben nog steeds te maken met diverse hybride modellen, waarin oud en nieuw hand in hand moeten gaan om uiteindelijk rendabel te kunnen werken. Met dalende oplagen worden de kosten voor print relatief steeds hoger ten opzichte van de inkomsten. Veel uitgevers willen die afname compenseren met digitaal. Maar dat is vooral een puur financiële strategie richting de aandeelhouders. Van echt innovatief denken is dan vaak geen sprake.
Niche: Printmedianieuws
Printmedianieuws bestaat komende zomer twee jaar en introduceerde een zogenaamde ‘zachte betaalmuur’. Sommige artikelen (het gewone nieuws) zijn gratis te lezen, artikelen met diepgang en onderzoeken vallen onder een jaarabonnement. Daarnaast zijn er gratis actieperiodes, waarin bijvoorbeeld in een week de in die week gepubliceerde artikelen gratis te lezen zijn. Registratie voor het lezen van de gratis artikelen is niet nodig, alhoewel er wel wordt geprobeerd zoveel mogelijk lezers over te halen een (gratis) abonnement te nemen op de nieuwsbrief. Dat loopt goed en daarvan is met name het klikbedrag belangrijk om er achter te komen, wie welke interesses heeft. Vervolgens wordt met die gegevens gestuurd op de content.
Het aantal spaarzame adverteerders is er niet alleen voor advertentie inkomsten, zij maken elk per jaar drie keer deel van het redactieteam om ‘eigen’ artikelen te kunnen plaatsen. Dat zijn geen advertorials, de eindredactie bepaalt uiteindelijk wat er wordt gepubliceerd.
Succes
In de niche van de grafische branche mag printmedianieuws een succes worden genoemd. De doelstellingen zijn qua aantallen abonnees voor ca. 60% geslaagd, het aantal nieuwsbrief abonnees oversteeg zelfs de verwachtingen. Daartussen zit nog een mismatch, immers die laatste groep is juist een goed voorportaal om te overtuigen tot het nemen van een abonnement. Redactioneel blijft het voorlopig nog een flinke uitdaging titel en inleiding zodanig te maken dat de gratis bezoeker wordt geprikkeld om betaald door te willen lezen.
Derde jaar
Het experiment zou twee jaar duren, daarna zou de balans worden opgemaakt. Het derde jaar gaat er zeker komen. De interesse voor het kanaal neemt toe. Met het verdwijnen van de meeste traditionele vakbladen – allen Graficus bleef in gewijzigde vorm bestaan – blijft de ruimte voor het on-line only platform printmedianieuws voldoende om verder ontwikkeld te worden. De interesse neemt toe om voor printmedianieuws te schrijven. In het eerste jaar was dat het grootste probleem. Alleen de namen van Erik van Ep en Peter Luit verschenen als auteurs van de dagelijkse redactionele content. Dat gaat in de komende maanden flink veranderen. Pas na twee jaar lijkt printmedianieuws eindelijk ontdekt te worden als nieuwsplatform voor vakjournalisten die vanuit het eigen vakgebied van grote toegevoegde waarde zullen zijn voor het verbreden van de redactionele formule. En daarmee ook interessanter worden voor onze adverteerders, maar bovenal voor de abonnees.